ਮੁੱਖ ਘਟਕ ਗਰੀਨਹਾਊਸ ਫਿਲਮ ਉਤਪਾਦਨ

ਗ੍ਰੀਨਹਾਊਸ ਫਿਲਮਾਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪੌਲੀਇਥੀਲੀਨ ਅਤੇ ਪੀਵੀਸੀ ਵਰਗੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਬਣੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮੌਸਮ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਲਚਕਦਾਰ ਹੋਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਈ ਖੇਤੀ ਸੀਜ਼ਨਾਂ ਤੱਕ ਟਿਕਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਪੌਲੀਇਥੀਲੀਨ ਪਸੰਦ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪੀਠ ਲਈ ਹਲਕੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਪਾਣੀ ਨਹੀਂ ਲੈ ਜਾਂਦੀ, ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਫਸਲਾਂ ਲਈ ਨਮੀ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਪੀਵੀਸੀ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸਮੱਗਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਉਤਪਾਦਕ ਇਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਅਜਿਹੀ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਸਖ਼ਤ ਹਾਲਾਤ ਨੂੰ ਸਹਾਰ ਸਕੇ ਅਤੇ ਫਟ ਨਾ ਜਾਵੇ। ਉਤਪਾਦਕ ਉਤਪਾਦਨ ਦੌਰਾਨ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਐਡਿਟਿਵਜ਼ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਇਹਨਾਂ ਫਿਲਮਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨੂੰ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਧਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਕੁਝ ਆਮ ਐਡਿਸ਼ਨਜ਼ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਯੂਵੀ ਕਿਰਨਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਪਲਾਸਟਿਕ ਲਗਾਤਾਰ ਧੁੱਪ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਟਿਕੇ ਰਹੇ ਬਜਾਏ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਸੀਜ਼ਨਾਂ ਬਾਅਦ ਟੁੱਟ ਜਾਣ ਦੀ ਬਜਾਏ। ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਕੁੱਲ ਮਿਲਾ ਕੇ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਬਦਲ ਹੋਣਗੇ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਕੂੜੇ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਘੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਤਪਾਦਨ ਲਈ ਕੱਚੇ ਮਾਲ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਊਰਜਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰਾਨਾ ਸਰੋਤ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਗੰਭੀਰ ਸਵਾਲ ਉੱਠਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਕੰਪਨੀਆਂ ਆਪਣੀ ਊਰਜਾ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਬਿਹਤਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਮਾਲ ਨੂੰ ਅਸੈਥਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਰੋਤ ਲੱਭਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਲੱਭਦੀਆਂ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਤਪਾਦਨ ਦੌਰਾਨ ਇਹਨਾਂ ਫਿਲਮਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਾਤਾਵਰਣ 'ਤੇ ਪੈਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਘਟਾ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ।

ਦੀਰਘ ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਖਰਾਬੀ ਅਤੇ ਮਾਈਕਰੋਪਲਾਸਟਿਕ ਪ੍ਰਸ਼ੁਤੀ

ਜਦੋਂ ਗਰੀਨਹਾਊਸ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਖਰਾਬ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਮਾਈਕ੍ਰੋਪਲਾਸਟਿਕ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਦਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਰੋਤ ਬਣ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਵਾਤਾਵਰਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਖਰਾਬ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਆਈਐੱਨਐੱਲ ਦੇ ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਐਲਕਾਲਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਇੱਕ ਹਾਲੀਆ ਅਧਿਐਨ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਫਿਲਮਾਂ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਪਾਰਿਸਥਿਤਕ ਢਾਂਚੇ ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਛੱਡ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਅਸੀਂ 5 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਤੋਂ ਛੋਟੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ ਜੋ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਮਿੱਟੀ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕਿਸਾਨ ਜੋ ਇਹਨਾਂ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਕਵਰਾਂ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਨੂੰ ਫੈਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਸਾਮੱਗਰੀ ਖਰਾਬ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਧੁੱਪ ਵਿੱਚ ਬੈਠੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਅੰਕੜੇ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਪਾਣੀ ਦੇ ਸਰੋਤਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਈਕ੍ਰੋਪਲਾਸਟਿਕ ਕੂੜੇ ਦੇ ਮੁੱਖ ਯੋਗਦਾਨਕਰਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਸੂਖਮ ਪਲਾਸਟਿਕ ਜੀਵਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁਦਰਤੀ ਰੱਖਿਆ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਤੋਂ ਲੰਘ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਸਪਲਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਦੂਸ਼ਿਤ ਪਾਣੀ ਦੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਈਕ੍ਰੋਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ, ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਮੌਜੂਦਾ ਗਰੀਨਹਾਊਸ ਫਿਲਮਾਂ ਤੋਂ ਬਿਹਤਰ ਵਿਕਲਪਾਂ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ।

ਰਸਾਇਣਕ ਪੜਨ ਅਤੇ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਦੂਸਰੀਆਂ ਦੀ ਖ਼ਤਰਾਂ

ਹਰੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਰਤੀਆਂ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੈਮੀਕਲ ਛੱਡਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਸਿਹਤ ਲਈ ਅਸਲੀ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਇਹ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀਆਂ ਚਾਦਰਾਂ ਖਰਾਬ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਜ਼ਮੀਨ ਵਿੱਚ ਖਰਾਬ ਪਦਾਰਥ ਛੱਡ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਉੱਗ ਰਹੇ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਖੋਜ ਨਾਲ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਫਿਲਮਾਂ ਤੋਂ ਫਥਲੇਟਸ ਅਤੇ ਭਾਰੀ ਧਾਤਾਂ ਵਰਗੇ ਪਦਾਰਥ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਪੌਦੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਉੱਗਦੇ ਜਾਂ ਚੰਗੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਵਾਲੀਆਂ ਫ਼ਸਲਾਂ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ। ਹੋਰ ਵੀ ਖਰਾਬ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਜ਼ਹਿਰ ਸਪਲਾਈ ਚੇਨ ਰਾਹੀਂ ਸਾਡੇ ਭੋਜਨ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸਿਹਤਮੰਦ ਮਿੱਟੀ ਵੀ ਖਰਾਬ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਉਪਜਾਊ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਛੋਟੇ-ਛੋਟੇ ਜੀਵ ਇਹਨਾਂ ਕੈਮੀਕਲਾਂ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਿਤ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਘੱਟ ਉਪਜ ਦੇਣਾ। ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਭਵਿੱਖ ਦੀਆਂ ਫ਼ਸਲਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੇ ਬਿਨਾਂ ਕਾਇਮ ਰੱਖੇ ਜਾ ਸਕਣ ਵਾਲੀ ਖੇਤੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਇਸ ਮਸਲੇ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।

ਨੀਰੋ ਪ੍ਰੋਸੈਸ: ਐਨਰਜੀ ਖੱਚਾਵਟ ਅਤੇ ਸ਼ਿਸ਼ਨ

ਪੋਲੀਮਰ ਉਤਪਾਦਨ ਵਿੱਚ ਫੋਸਿਲ ਫੁਏਲ ਦੀ ਆਧਾਰਤਾ

ਗਰੀਨਹਾਊਸ ਫਿਲਮਾਂ ਬਣਾਉਣਾ ਬਹੁਤ ਹੱਦ ਤੱਕ ਜੀਵਾਸ਼ਮ ਈਂਧਣ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਮੁੱਖ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਸ ਲਈ ਕਿਉਂਕਿ ਪੋਲੀਮਰ ਲਈ ਕੱਚੇ ਮਾਲ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇਸ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਨਿਰਭਰਤਾ ਕਾਰਨ ਇਹਨਾਂ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਕਵਰਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਉੱਤਸਰਜਨ ਵਿੱਚ ਭਾਰੀ ਵਾਧਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਵਾਤਾਵਰਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਮਾੜੇ ਨਤੀਜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਕੰਪਨੀਆਂ ਪੋਲੀਏਥੀਲੀਨ ਵਰਗੇ ਪੋਲੀਮਰ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਕਾਫ਼ੀ ਊਰਜਾ ਦੀ ਮੰਗ ਵਾਲੀਆਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਤੋਂ ਲੰਘਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਗਰੀਨਹਾਊਸ ਗੈਸਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡਦੀਆਂ ਹਨ। ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ Environmental Science & Technology ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਇੱਕ ਅਧਿਐਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਉਤਪਾਦਨ ਦੌਰਾਨ ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜੀਵਾਸ਼ਮ ਈਂਧਣ ਨੂੰ ਸਾੜਨ ਨਾਲ ਕਿੰਨਾ ਕਾਰਬਨ ਛੱਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅੰਕ ਕਾਫ਼ੀ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਵਾਤਾਵਰਣਕ ਤਣਾਅ ਦੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਪਰਤ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਸਾਨੂੰ ਸਮਰੱਥ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਪਾਲੀਥੀਨ ਫਿਲਮਾਂ ਦਾ ਕਾਰਬਨ ਫੁੱਟਪ੍ਰਿੰਟ

ਹਰੇ ਘਰ ਦੇ ਉਗਾਉਣ ਵਾਲੇ ਆਪਣੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ ਦੇ ਕਵਰ ਲਈ ਅਕਸਰ ਪੌਲੀਥੀਲੀਨ ਫਿਲਮਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਇਹਨਾਂ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀਆਂ ਸ਼ੀਟਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦਾ ਵਾਤਾਵਰਣ 'ਤੇ ਕਾਫ਼ੀ ਭਾਰੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਫਿਲਮਾਂ ਦੇ ਪੂਰੇ ਜੀਵਨ ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਵਾਤਾਵਰਣ 'ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਨ ਨਾਲ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਵੱਡੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ CO2 ਛੱਡੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਹੋਰ ਵੀ ਖਰਾਬ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਊਰਜਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਫੈਕਟਰੀਆਂ ਅਜੇ ਵੀ ਤੇਲ ਅਤੇ ਗੈਸ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕੁੱਝ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੇ ਪਲਾਸਟਿਕ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਉੱਤਸਰਜਨ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਲਈ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਨਿਯਮ ਲਾਗੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਇਹ ਨਿਯਮ ਉਤਪਾਦਕਾਂ ਨੂੰ ਹਰਿਆਵਲ ਢੰਗਾਂ ਵੱਲ ਧੱਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਨੂੰ ਸੜਕਾਂ 'ਚ ਸੁੱਟਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਮੁੜ ਚੱਕਰ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਵਿਸ਼ਵ ਕਿਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਟ੍ਰਾਂਸਪੋਰਟੇਸ਼ਨ ਪ੍ਰਭਾਵ

ਗਰੀਨਹਾਊਸ ਫਿਲਮਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਜੋ ਢੰਗ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਾਤਾਵਰਣ 'ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਣ ਵਿੱਚ ਵੱਡਾ ਫਰਕ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹਨਾਂ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਕਵਰ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਫੈਕਟਰੀਆਂ ਤੋਂ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਖੇਤਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਨਿਸ਼ਚਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਾਰਬਨ ਛਾਪ ਵਧ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਆਵਾਜਾਈ ਦੌਰਾਨ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਨਾਲ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿੰਨੀਆਂ ਉਤਸਰਜਨ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਦੂਰੀ ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਅਤੇ ਵਰਤੀਆਂ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਆਵਾਜਾਈ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਨ। ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਅਸਲ ਕੰਮਾਂ ਬਾਰੇ ਕੁੱਝ ਖੋਜਾਂ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਕਿੰਨੀ ਜਟਿਲ ਇਹ ਪੂਰੀ ਸਪਲਾਈ ਚੇਨ ਹੈ। ਆਵਾਜਾਈ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਵਾਧੂ ਲਾਗਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਹ ਵਾਤਾਵਰਣ ਲਈ ਮਾੜੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਗਰੀਨਹਾਊਸ ਫਿਲਮਾਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।

ਗਰਿਨਹਾਊਸ ਫਿਲਮ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੀ ਵਿਕਲਪਾਂ ਨੂੰ ਤੁਲਨਾ ਕਰਨਾ

ਗਲਾਸ ਗਰਿਨਹਾਊਸ ਬਾਅਦ ਪਲਾਸਟਿਕ ਫਿਲਮ: ਐਨਰਜੀ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ

ਕੱਚ ਗਰੀਨਹਾਊਸਾਂ ਅਤੇ ਪਲਾਸਟਿਕ ਫਿਲਮ ਨਾਲ ਢੱਕੀਆਂ ਗਰੀਨਹਾਊਸਾਂ ਵਿੱਚ ਊਰਜਾ ਖਪਤ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਅੰਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕੱਚ ਦੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤਾਪਮਾਨ ਅਤੇ ਨਮੀ ਦੇ ਪੱਧਰ ਨੂੰ ਸਥਿਰ ਰੱਖਣ ਲਈ ਵੱਧ ਊਰਜਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਫਸਲਾਂ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਪੌਦਿਆਂ ਲਈ ਢੁੱਕਵੀਂ ਹਾਲਤਾਂ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਊਰਜਾ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਵਿੱਚ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਿਹਤਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਕਈ ਵਾਰ ਵਧੀਆ ਝਾੜ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਅੱਗੇ ਦੇ ਖਰਚੇ ਅਤੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਖਰਚਿਆਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਰੰਭਿਕ ਲਾਗਤ ਬਾਰੇ ਵੱਡਾ ਸਵਾਲ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਰੂਪ ਨਾਲ, ਕੱਚ ਦੇ ਗਰੀਨਹਾਊਸਾਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਲਾਗਤ ਵੱਧ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਸਥਾਨਕ ਜਲਵਾਯੂ ਦੇ ਕਾਰਕਾਂ ਦੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਊਰਜਾ ਬਿੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬਚਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਰਾਏ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਚੋਣ ਨੂੰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਜਾਂਚਣਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਆਪਰੇਸ਼ਨ ਹੈ। ਬਜਟ ਦਾ ਵੀ ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵ ਹੈ, ਨਾਲ ਹੀ ਇਹ ਸਮਝਣਾ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਫਸਲਾਂ ਦੀਆਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਿਸਮਾਂ ਲਈ ਕਿਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਵਾਤਾਵਰਣ ਢੁੱਕਵਾਂ ਰਹੇਗਾ।

ਬਾਈਓਡਿਗਰੇਡੇਬਲ ਮੁਲਚ ਫਿਲਮਾਂ: ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਮਿਟਿਆਂ

ਜੈਵ-ਵਿਘਟਨਯੋਗ ਮਲਚ ਫਿਲਮਾਂ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਅਭਿਆਸਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਅਸਲੀ ਫਾਇਦੇ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਕੂੜੇ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣਾ ਜਦੋਂ ਕਿ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਬਣਾਉਣਾ। ਫੜ ਕੀ ਹੈ? ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਿਯਮਤ ਪਲਾਸਟਿਕ ਫਿਲਮਾਂ ਦੇ ਸਮਾਨ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀਆਂ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਥਾਈ ਹੋਣ ਦੀ ਮਿਆਦ, ਮੌਸਮ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਟਿਕਾਊਪਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਘਟਨ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਕਾਰਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਇਹ ਵਾਤਾਵਰਣ ਅਨੁਕੂਲ ਫਿਲਮਾਂ ਜਾਂ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਗਾਇਬ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜਾਂ ਫਿਰ ਸਿਰਫ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਸਮਾਨ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਨੂੰ ਝੱਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀਆਂ। ਖੋਜ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਫਸਲਾਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਿਸਮਾਂ ਦੀਆਂ ਜੈਵ-ਵਿਘਟਨਯੋਗ ਫਿਲਮਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਵੱਖਰੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਤਬਦੀਲੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਥਾਨਕ ਵਾਢੀ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਨੂੰ ਜਾਣਨਾ ਕਾਫ਼ੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਸਲੀ ਕਿਸਾਨਾਂ ਲਈ ਜੋ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਕੀ ਇਹ ਹਰੇ ਬਦਲ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਪਰੇਸ਼ਨ ਲਈ ਢੁੱਕਵੇਂ ਹਨ, ਇਹ ਵਾਸਤਵਿਕ ਲੋੜਾਂ ਅਤੇ ਖੇਤਰਾਂ ਤੋਂ ਉਮੀਦ ਕੀਤੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੇ ਫਾਇਦਿਆਂ ਦੇ ਸੰਤੁਲਨ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਹਾਇਬਰਿਡ ਸੋਲੂਸ਼ਨ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀ ਆਧਾਰਤਾ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ

ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਲਾਸਟਿਕ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰਤਾ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਕਾਫ਼ੀ ਦਿਲਚਸਪਪਣਾ ਦੇਖ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਇਸ ਦਾ ਮੂਲ ਵਿਚਾਰ ਪੁਰਾਣੇ ਸਕੂਲ ਦੀਆਂ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲਾਉਣਾ ਹੈ ਜੋ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖੰਡ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜਾਂ ਮੁੜ ਵਰਤੋਂਯੋਗ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਮਿਸ਼ਰਣ ਖੇਤਰਾਂ ਅਤੇ ਗਰਮ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ ਕੂੜੇ ਦੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਗਰਮ ਘਰਾਂ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਕਵਰਾਂ ਨੂੰ ਲਓ, ਜਦੋਂ ਨਿਰਮਾਤਾ ਮੁੜ ਵਰਤੋਂਯੋਗ ਸਮੱਗਰੀ ਤੋਂ ਬਣੇ ਹਿੱਸੇ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਫ਼ਸਲਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਧਰਤੀ ਲਈ ਬਿਹਤਰ ਕੁਝ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਵਿੱਚ ਫਲ ਉਗਾਉਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਯੂਰਪ ਭਰ ਵਿੱਚ ਸਬਜ਼ੀ ਦੇ ਕਿਸਾਨ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇਹਨਾਂ ਮਿਸ਼ਰਤ ਸਮੱਗਰੀ ਦੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਲੈਂਡਫਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਪਲਾਸਟਿਕ ਘੱਟ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਾਫ਼-ਸਫ਼ਾਈ ਵਾਲੇ ਆਪਰੇਸ਼ਨ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਸ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਰੋਮਾਂਚਕ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਭੋਜਨ ਉਤਪਾਦਨ ਨੂੰ ਚੱਲਦੇ ਰੱਖਣ ਵਿਚਕਾਰ ਚੋਣ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਮਿਸ਼ਰਤ ਵਿਕਲਪ ਸਾਡੇ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਮੱਧਮ ਪੱਧਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।

ਜੀਵਨ ਚਕਰ ਅਨੁਗਠਨ: ਸਹੀ ਵਾਤਾਵਰਨ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਮਾਪਣਾ

ਕ੍ਰੇਡਲ ਟੁ ਗਰੇਵ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਮਿਥੋਡੋਲੋਜੀ

ਗ੍ਰੀਨਹਾਊਸ ਫਿਲਮਾਂ ਦੇ ਪੂਰੇ ਜੀਵਨ ਚੱਕਰ ਨੂੰ ਕ੍ਰੇਡਲ-ਟੂ-ਗ੍ਰੇਵ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਦੁਆਰਾ ਦੇਖਣਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਾਤਾਵਰਣਕ ਪੈਰੋਂ ਦੀ ਅਸਲੀ ਤਸਵੀਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਕੱਚੇ ਮਾਲ ਦੇ ਸਰੋਤ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਉਤਪਾਦਨ, ਅਸਲ ਵਰਤੋਂ ਦੌਰਾਨ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਉਪਯੋਗਤਾ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਚਾਹੇ ਉਹ ਖਤਮ ਹੋਣ 'ਤੇ ਕੂੜੇ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਣ ਜਾਂ ਮੁੜ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਮੁੜ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਣ। ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ 'ਤੇ ਹਾਲੀਆ ਖੋਜਾਂ ਨੇ ਹੋਰ ਵਿਕਲਪਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਗ੍ਰੀਨਹਾਊਸ ਫਿਲਮਾਂ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਚੰਗੇ ਨਤੀਜੇ ਦਿਖਾਏ ਹਨ। ਐਨਵਾਇਰਨਮੈਂਟਲ ਸਾਇੰਸ ਐਂਡ ਟੈਕਨੋਲੋਜੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਇੱਕ ਖੋਜ ਪੇਪਰ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਕਵਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਗਲਾਸ ਪੈਨਲਾਂ ਵਰਗੇ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਵਿਕਲਪਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਘੱਟ ਗ੍ਰੀਨਹਾਊਸ ਗੈਸਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕਾਰਬਨ ਉਤਸਰਜਨ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਨੀਤੀ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ, ਜੋ ਕਿ ਬਜਟ ਨੂੰ ਤੋੜੇ ਬਿਨਾਂ ਕੰਮ ਕਰਨ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਸਥਾਰਪੂਰਵਕ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਦੀ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਤਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਮੱਗਰੀ ਨੂੰ ਦੂਜੀ ਨਾਲ ਬਦਲਦੇ ਸਮੇਂ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਪੱਧਰ ਵਧਾਉਣ ਤੋਂ ਰੋਕਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਾਗਜ਼ 'ਤੇ ਬਿਹਤਰ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਵੀ ਖਰਾਬ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਯੁਵ ਸਥਿਰਕਰਣ ਐਡਿਟਿਵਜ਼ ਅਤੇ ਰਿਕਲਾਈਂਗ ਦੀ ਚੌਨਕ

ਯੂਵੀ ਸਟੇਬਲਾਈਜ਼ਰਜ਼ ਗਰਮੀ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਅਤੇ ਮੌਸਮ ਦੇ ਖਰਾਬ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗ੍ਰੀਨਹਾਊਸ ਫਿਲਮਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਵਧਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਨੁਕਸਾਨ? ਇਹੀ ਸਟੇਬਲਾਈਜ਼ਰਜ਼ ਪਲਾਸਟਿਕ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਵਰਤਣਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਇਹ ਵਰਤੋਂ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੇ। ਉਦਯੋਗਿਕ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਯੂਵੀ ਐਡਿਟਿਵਜ਼ ਵਾਲੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਮੁੱਚੇ ਕੂੜੇ ਦੇ ਡੱਬੇ ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਬਜਾਏ ਦੁਬਾਰਾ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰੀਸਾਈਕਲ ਹੋਣ ਦੇ। ਰੀਸਾਈਕਲ ਪਲਾਂਟਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਦੌਰਾਨ ਉਹਨਾਂ ਸਟੇਬਲਾਈਜ਼ਰਜ਼ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਘੱਟ ਸਮੱਗਰੀ ਦੁਬਾਰਾ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਬਜਾਏ ਖਤਮ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੇ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ ਜੋ ਕੁਦਰਤੀ ਪੱਖੋਂ ਚਿੰਤਤ ਹੈ, ਇਹ ਇੱਕ ਅਸਲੀ ਸਮੱਸਿਆ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਇਹਨਾਂ ਇਲਾਜ ਕੀਤੇ ਪਲਾਸਟਿਕਸ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣ ਲਈ ਬਿਹਤਰ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਵਾਤਾਵਰਣਕ ਵਾਅਦਿਆਂ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਲਾਭਾਂ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈ ਸਕੀਏ।

केस स्टडी: 10-वर्षीय प्लास्टिक बढ़ेगा कांच के ग्रीनहाउस उत्सर्जन

ਦਸ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਉਤਸਰਜਨ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਪਲਾਸਟਿਕ ਅਤੇ ਕੱਚ ਦੇ ਗਰਮ ਘਰਾਂ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਕਰਨਾ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਸਥਾਈ ਹੈ। ਖੋਜਾਂ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਗਰਮ ਘਰ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਕਾਰਬਨ ਉਤਸਰਜਨ ਛੱਡਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਊਰਜਾ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਕੱਚ ਦੇ ਘਰਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਬਿਹਤਰ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸ਼ੀਫੀਲਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਰਗੀਆਂ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਖੋਜ ਟੀਮਾਂ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ ਹਲਕੀਆਂ ਭਾਰ ਵਾਲੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਲਈ ਘੱਟ ਊਰਜਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ ਇੱਕ ਹਰੇ ਚੋਣ ਵਜੋਂ ਖੜ੍ਹੀਆਂ ਹਨ। ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਨਵੇਂ ਗਰਮ ਘਰ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ, ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਵਾਤਾਵਰਣ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਸਮੱਗਰੀ ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਬਾਰੇ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਸੋਚਣਾ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ।

ਖੇਤੀ ਦੀ ਪਲਾਸਟਿਕ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਸਥਿਰ ਹੱਲ

ਪੋਲੀਓਲੀਫਿਨਜ਼ ਲਈ ਪ੍ਰਗਟ ਰਿਕਲਾਈਂਗ ਟੈਕਨੋਲੋਜੀ

ਪੌਲੀਓਲੀਫਿਨ ਸਮੱਗਰੀ ਲਈ ਨਵੇਂ ਰੀਸਾਈਕਲਿੰਗ ਢੰਗ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਕੂੜੇ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਤਰੀਕੇ ਬਣ ਰਹੇ ਹਨ। ਪਾਇਰੋਲੀਸਿਸ ਅਤੇ ਕੈਮੀਕਲ ਰੀਸਾਈਕਲਿੰਗ ਵਰਗੀਆਂ ਤਕਨੀਕਾਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪੁਰਾਣੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਪਲਾਸਟਿਕਾਂ ਨੂੰ ਬੇਕਾਰ ਸੁੱਟਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਮੁੜ ਵਰਤੋਂਯੋਗ ਉਤਪਾਦਾਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਵਾਤਾਵਰਣ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਨ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਨੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਾਫ਼ੀ ਚੰਗਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਚਲਾਇਆ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਵਰਤੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਪੌਲੀਓਲੀਫਿਨ ਫਿਲਮਾਂ ਨੂੰ ਮੁੜ ਨਵੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਗਤੀ ਇਸ ਗੱਲ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਕੂੜੇ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਰੀਸਾਈਕਲਿੰਗ ਮੁੱਖ ਪਹੁੰਚ ਬਣ ਜਾਵੇ ਕਿ ਸਾਡੀ ਮੌਜੂਦਾ ਨੰਗ ਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ।

ਖੇਤੀ ਦੇ ਕੱਛੇ ਤੋਂ ਬਾਯੋ-ਬੇਸਡ ਫਿਲਮ

ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਕਚਰੇ ਤੋਂ ਬਣੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਅੱਜ ਦੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਮਿਲਣ ਵਾਲੀਆਂ ਆਮ ਪਲਾਸਟਿਕ ਫਿਲਮਾਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਇੱਕ ਹਰਿਆਵਲ ਵਿਕਲਪ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਲੋਕ ਧਿਆਨ ਦੇਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਬਦਲਵੇਂ ਵਿਕਲਪ ਕਾਰਬਨ ਦੇ ਛੋਟੇ ਛਾਪ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਣਗੇ। ਫਸ ਗਏ? ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣਾ ਅਜੇ ਵੀ ਆਮ ਪਲਾਸਟਿਕ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਕਾਫ਼ੀ ਮਹਿੰਗਾ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਇਟਲੀ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਜਿੱਥੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਖੋਜਕਾਰਾਂ ਨੇ ਭੁਸੇ ਅਤੇ ਮੱਕੀ ਦੇ ਛਿੱਲ ਤੋਂ ਫਿਲਮਾਂ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਕਾਫ਼ੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਕੰਮ ਆਈਆਂ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਕੀਮਤ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਕੰਪਨੀਆਂ ਲਈ ਬਦਲਾਅ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਰਹੀ। ਫਿਰ ਵੀ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਯੋਗ ਵਿੱਚ ਅਸਲੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਸਮੁਦਾਏ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਉਦਯੋਗਾਂ ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਾਤਾਵਰਣ ਅਨੁਕੂਲ ਸਮੱਗਰੀਆਂ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਵੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਤੀ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੋਵੇਗਾ।

ਵਿਸਥਾਪਨ ਦੀ ਮੌਜੂਦਾ ਜਿਮਦਾਰੀ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ

ਈ.ਪੀ.ਆਰ. ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਇਹ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਿੰਨਾ ਪਲਾਸਟਿਕ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਖੇਤੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਸਥਾਈ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਦੀ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੰਪਨੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਪਭੋਗਤਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁੱਟ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ। ਗਰੀਨਹਾਊਸ ਫਿਲਮ ਨਿਰਮਾਤਾ ਵੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਕੱਚੇ ਮਾਲ ਨੂੰ ਇਕੱਤ੍ਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕੁੱਲ ਕੱਚੇ ਮਾਲ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਰਮਨੀ ਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਲਓ ਜਿੱਥੇ ਕਈ ਕੰਪਨੀਆਂ ਨੇ ਈ.ਪੀ.ਆਰ. ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ ਜੋ ਇਹ ਟਰੈਕ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕਿੰਨਾ ਪਲਾਸਟਿਕ ਬਰਾਮਦ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਰੀਸਾਈਕਲਿੰਗ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੌਰਾਨ ਇਸ ਨਾਲ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉੱਥੇ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਲੈਂਡਫਿਲ ਕੱਚਰੇ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਵਿੱਚ ਅਸਲੀ ਸੁਧਾਰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਨੂੰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਗੱਲ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਪਾਰਕ ਮਾਡਲਾਂ ਬਾਰੇ ਭਿੰਨ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸੋਚਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜਿੱਥੇ ਸੰਭਵ ਹੋਵੇ ਹਰੇ ਵਿਕਲਪਾਂ ਵਿੱਚ ਨਿਵੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ।